میلاد با سعادت علی اکبر علیه السلام و روز جوان مبارکباد.

بسم الله الرحمن الرحیم

علی اکبر علیه السلام

امام حسین علیه السلام سه تا پسر داشتند.

اول علی اکبر که مادرش لیلی بوده است.

دوم علی اوسط(امام سجاد علیه السلام)که بنا قول مشهور مادرش شهربانو بوده است.

سوم علی اصغر شش ماهه که مادرش رباب بوده است.

علی اکبر علیه السلام در کربلا 24 یا 27ساله بودند.

مرحوم مقرم مى ‏نويسد:على‏اكبر در روز يازدهم شعبان سال 33 هجرى يعنى دو سال قبل از كشته شدن عثمان به دنيا آمد اين موافق است با قول ابن ادريس در سرائر كه فرموده: على اكبر در خلاقت عثمان چشم به دنيا گشود.
پس در روز عاشورا آن بزرگوار 27 ساله بوده و تاييد مى‏شود به اتفاق مورخين و علماى علم نسب كه حضرت على اكبر عليه السلام از امام سجاد بزرگتر بوده و امام سجاد در روز عاشورا 23 سال داشته‏اند و محدث قمى گويد: در سن على اكبر اختلافى عظيم است، ابن شهر آشوب و محمدبن ابى طالب گويند 18 ساله بوده و شيخ مفيد او را 19 ساله دانسته بنابراين از امام زين العابدين كوچكتر بوده است. و بعضى گويند 25 ساله بوده و غير از اين هم گفته‏اند.پس على اكبر از برادرش بزرگتر بوده و اين صحيح‏ترين قول است..

 اخلاق ان حضرت ،محمدی بوده و شبیه ترین افراد به پیمبر اعظم ص در اخلاق و در سخن گفتن و صورت و اندام بوده است بطوری که هرموقع امام حسین ع دلش برای پیامبر ص تنگ می شد به علی اکبر ع نگاه می کردند.

پاکدامنی و دوری از بدیها و گناهان از جمله فضائل ان بزرگوار است.

محدث قمى در مفاتيح نقل كرده است: آنگه به سوى قبر على بن الحسين عليه السلام برو و نزد قبر آن جناب بايست و بگو :
« السلام عليكَ ايها الصديقُ الطيّبُ الزَّكىُّ الحبيبُ المقَّربُ وابن ريحانةِ رسول اللَّه و جَعلكَ مِن اهل البيت الذيت اذهَبَ اللَّه عنهم الرجس وَ طهَّرَهُم تطهيراً.»
كه خداوند آن بزرگوار را از اهل عصمت قرار داد. كلمه طيبه و زكى را نيز مى‏توان مويد عصمت دانست .

از جمله فضائل علی اکبر ع،شجاع ان حضرت بود که در کربلا وقتی به میدان رفت حدود 120 نفر از دشمن را کشت واگر حرارت افتاب و تشنگی و  سنیگینی زره نبود شاید دشمن موفق به کشتن ان حضرت به اسانی نمی شد.

علامه مجلسى نقل مى‏كند؛ آن حضرت به هر جانب روى مى‏آورد گروهى را به خاك هلاكت مى‏افكند .
فَلَم يَزَل يُقاتِلُ حتّى ضَجَّ الناسُ مِن كَثَرةِ مَن قَتَلَ منهُم وَ رُوِىَ أنّه قَتَلَ عَلى عَطَشِهِ مأةً و عِشرين رُجلاًثم رَجَعَ الى ابيهِ...فَلَم يَزَل يُقاتِلُ حتّى قَتل تمام المأقَين....
بقدرى از آن لشگر كُشت كه از كثرت كشته به شيون آمدند و روايت شده؛ على اكبر با آنكه تشنه بود 120 نفر را كشت آنگاه نزد پدر بازگشت دوباره به ميدان آمد و آنقدر جنگيد تا كشته‏ها به دويست نفر رسيد.

حضرت علی اکبر  از شهادت و مرگ در راه خدا نمی ترسید:

از مرحوم سيدبن طاووس و شيخ مفيد در طى طريق كربلا نقل شده كه علی اکبر ع ،به  پدر بزرگوارش  امام حسین ع گفت:
أَفَسَلنا عَلَى الحَقِ ؛ آيا ما بر حق نيستيم ؟
حضرت فرمودند: بلى، گفت: اِذاً لا نبالى بالموتِ. حال كه چنين است از مرگ باكى نداريم.

 در روایت است که علی اکبر ع موقع شهادت،پیامبر را دید که به او شربت بهشتی نوشاند:

ا أبتاهُ هذا جَدّى رَسولُ اللَّه وَ قَد سَقانِى بِكاسه الا وفى شربة لا أظلمأ بعدها أبَداً و هو يقول: العجل العجل فَانّ لَكَ كَأساً مَذخُورَة حتّى تشرَبَها الساعَةَ«
»پدر جان، اين جدم رسول خداست كه جامى پر به من نوشانيد كه ديگر تشنه نيستم و مى‏گويد: بشتاب، بشتاب كه جامى هم براى تو آماده كرده‏ام تا در اين ساعت بنوشى.«